1947-ci il 22 sentyabrda SSRİ Yazıçılar İttifaqının sədri Nikolay Tixonovun «Pravda» qəzetində belə bir məqaləsi dərc olunmuşdu: «Aydındır ki, Nizami farsca yazıb, Azərbaycan xalqının düşmənləri olan burjua tarixçiləri, İran milliyyətçiləri tərəfindən Nizaminin fars şairi kimi qələmə verilməsi və onu vətəni Azərbaycanla əlaqəsinin olmaması faktı ilk dəfə deyil, ancaq bu həyasız yalan heç kimi aldada bilmədi.
Yevgeni Bertels tərəfindən hazırlanan Böyük Sovet Ensiklopediyası 1939-cu ildə Nizamini Azərbaycan şairi kimi təqdim etdi və 1940-cı ildən sonra artıq Nizaminin azərbaycanlı olması bütün sovet alimləri tərəfindən qəbul olundu.
Alman yazıçısı İohan Şerr: «Nizami ata tərəfdən türk idi».
Amerika tarixçisi Lev Slyozkin 1934-cü ildə SSRİ Yazıçılar Birliyinin birinci Konqresində nümayəndə heyətinin üzvü kimi çıxış edərək, Nizami Gəncəvini «Gəncədən olan türk» adlandırıb.
İran ədəbiyyatşünasları: «Nizami Gəncəvi farsca yazıb, amma ondan türk ətri gəlir».
Məhəmməd Əmin Rəsulzadə: «Yalnız farsca yazdığı üçün türk deməmək mümkündürmü? Əsla!!!»
Əsərlərini ərəbcə yazdıqları halda, türklük haqqındakı duyğuları ilə, türk mədəniyyəti və vətənpərvərliyi tarixində müstəsna yer tutan Kaşğarlı Mahmudlar, Ğurlu Fəxrəddin Mübarəkşahlar, Zəməxşərli Mahmudlar nə qədər türkdürlərsə, Nizami də onlar qədər türkdür!
Qərb tədqiqatçılarından Hammer, Baxer, Rutter, Erdman, Atkinson, Duda, Vilson, Blend kimi şərqşünaslar onu türk adlandırıblar.
«Nizami bəşəriyyətə nə lazımsa miras qoyub getmişdir. Biz, ondan daha nə istəyə bilərik?» deyən Akademik Bertels belə düşünüb
«Əgər yer kürəsi tərəzi, göylər tərəzi daşı olsa belə, Nizami zəkasını çəkmək mümkün deyil», deyib Ə.Nəvai.
Filosof-şair Hote: «Şeir aləmində çox peyğəmbərlər olmuş, lakin Allah təkdirsə, Nizami də təkdir».
«Dünyadakı şairlərin heç biri ilə Nizamini müqayisə etmək olmaz.» V.Dəstgerdi.