Növbəti gün yenidən analiz üçün sidik yığıldı. Bu dəfə isə butulka unudulub evdə qaldı. Gün dolandı, axşam düşdü, sonra da səhər açıldı. Alim nahar yeməyi üçün hazırlanmış buterbrodu götürüb getmək istəyəndə anası dilə gəldi:
- Belə də övlad olar? Bir gör anasının halına yanır?! Günü günə satır, aparıb analizi vermir?
Alim ayaq saxladı. Əsəbi halda oğlu Elmarı səslədi:
- Ay uşaq, get, o zəhrimarı da gətir.
Elmar gətirib verdi. Alim deyinə-deyinə yola düzəldi.
Axşam hamı süfrənin ətrafına yığılmışdı. Ana da bir balaca özünə gəlmişdi. Alim əllərini yuyub yuxarı başa keçdi. Qoyun ətinin yağlı yerindən yaxşı küftə bozbaş bişirmişdilər. Belə yeməyinki baş soğan, sarımsaq, bir də spirtli içki idi. Onda yağlı ət adamın ürəyini vurmurdu.
Alim bir çəngə quru nanə, bir çəngə də quru reyhan götürüb ovuşdurdu və yeməyin üstünə səpdi. Sonra üzünü arvadına tutaraq:
- O konyakı da gətir, - dedi.
Ceyran xanım təəccüblə ona baxaraq soruşdu:
- Nə konyak?
Alim səsini qaldıraraq:
- Necə yəni nə konyak?! O şüşədəki yarımçıq konyakı deyirəm.
Ceyran xanım key-key onun üzünə baxdı:
- Səndə heç huş qalmayıb. Yadından çıxıb yoxsa?! Səhər tezdən istədin, mən də gətirib verdim. İşə aparmadın məgər?! Ev bir yana qalsın, işdə də içməyindən qalmırsan.
Alim bunu eşidən kimi dik ayağa qalxdı:
- Necə?
Onun bağırtısına hamı bir-birinə dəydi.
Ceyran xanım izah etməli oldu:
- İşə buterbrod qoymuşdum. Dedin: Gətir o zəhrimarı da ver. Fikirləşdim ki, yəqin konyakı deyirsən. Günorta yeməyində içəcəksən.
Alim əlləri ilə başını qucaqladı:
- Vay… Elə bilmişəm anamın sidiyidir, analiz üçün qoymusunuz. İndi necə olsun?! Aparıb laboratoriyaya verdim. Amma, sözün doğrusu, şübhələnmişdim. Baxıram ki, rəngi nəsə tünddür, dedim qoca arvaddır, yəqin ondandır.
…Baş verən hadisədən özü üçün nəticə çıxaran Alim axır ki, anasının sidik analizini laboratoriyaya çatdırdı. Onu görən tanış həkim şaqqanaq çəkdi:
- Ay pir olmuş! Konyakı gətirmisən, çox yaxşı. Bəs onun şokoladını niyə unutmusan?