Əslində sözümün canı başqadır. Əgər hökumət və onun qurumları tam açıqlıq və şəffaflıq istəyirsə, fəaliyyətlərini ekspertlərlə məhdudlaşdırmamalıdırlar. Bu prosesə vətəndaş cəmiyyətinin daha geniş çevrəsini cəlb etməlidir. Bunu Açıq Hökumət Tərəfdaşlığı beynəlxalq platformasının şərtləri də tələb edir. Vətəndaş cəmiyyəti isə bu gün arxası üstünə çevrilmiş tısbağa bənzəyir. Faktiki olaraq fəaliyyət göstərə bilmir. Səbəb QHT və qrant qanunvericiliyinə 2014-cü ildə edilmiş məhdudlaşdırıcı dəyişikliklərdir.
QHT-lər təkcə iş yeri və ölkəyə valyuta gətirən bir qurumlar deyil, həm də ekspert bazasının formalaşmasında əsas rol oynayan bir institutdur. Təsadüfi deyil ki, bu gün bir neçə nəfəri çıxmaq şərti ilə üzdə olan ekspertlərin demək olar ki, hamısı məhz QHT-lərdə püxtələşiblər, peşəkarlaşıblar. Vətəndaş cəmiyyətinin fəaliyyəti bərpa olunmayacaqsa, yeni ekspertlər formalaşmayacaq, mövcud olanlar isə bir müddət sonra səhnəni tərk etmək məcburiyyətində qalacaqlar, ən yaxşı halda kommersiya fəaliyyətinə keçəcəklər. Sonuncuların da dövlət qurumları ilə əməkdaşlığı təbii olaraq ictimai əsaslardan uzaq olacaq. Onsuz da ölkədə ekspert qıtlığı mövcuddur. Bu qıtlığı ilk növbədə mətbuat hiss edir. Məsələ heç ekspertlərdə də deyil. Sabah hökumətin həyata keçirdiyi siyasətin effektivliyini heç bir qurum vətəndaş cəmiyyətindən dəqiq qiymətləndirə bilməz. Vətəndaş cəmiyyəti güclü olan ölkədə radikallıq da zəif olur. Ona görə də hökumət qanunvericiliyi dəyişərək QHT-lərin fəaliyyətinə yaşıl işıq yandırmalıdır. Nəzərə alaq ki QHT-lər həm də qeyri-neft ixracatçılarıdır...