Donald Tramp ikinci prezidentlik müddətinin hələ birinci ayına çatmayıb, lakin bütün dünya onun qarşısında və ətrafında “partlayır”. Problemlər və böhranlarla dolu bu naxışlı və bəzəkli yolda diqqət çəkən odur ki, ABŞ düşmənlərini deyil, dostlarını hədəf alır. Tramp tarixi və dəyərli hadisə kimi Şimali Koreya lideri ilə barışacağını açıqlasa da, bunun müqabilində qonşu Meksika ilə münasibətləri kədər və təşvişlə doldurub. O, Kanada ilə davranışları da qorxu, düşmənçilik və görünməmiş ritorikaya çevirdi. Digər tərəfdən o, Fransa prezidenti Emmanuel Makrona prezident kimi ilk müddətindən bəri üstüörtülü təhdidlərlə dolu bir tonla müraciət edib.
İnsanlar Trampın ikinci müddətində daha sakit və siyasi etiketə daha sadiq olacağını gözləyirdilər, lakin ikinci Tramp heç kimin təsəvvür edə bilməyəcəyi şəkildə birinci Trampı üstələyib. Trampın Qəzza zolağında kabare respublikası çağırışı ilə onun tərəfdaşı, İsrailin baş naziri Benyamin Netanyahunun Səudiyyə Ərəbistanında Fələstin dövləti yaratmaq çağırışı arasında beynəlxalq münasibətlər və normaların səviyyəsi çılğınlıq və çöküş arasında bir yerdə qaldı. Meksikadan Rəfaha qədər beynəlxalq münasibətlərin ölçüsü birdən-birə ən aşağı səviyyədə peyda oldu: “İnsanların deyil, qüllənin önəmli olduğu daşınmaz əmlak auksionu”.
Tramp dünyaya dövlətlər, vətənlər və xalqlar arasında münasibətlər mövzusunda nadir paradını təqdim edib. ABŞ prezidenti öz sələfindən uşaqcasına qisas almaqda və sanki administrasiya özəl şirkətmiş kimi işçilərini kütləvi şəkildə işdən çıxarmaqla daha da irəli gedib.
Səhnə dünya səhnəsində qəribə görünür. Qlobal və qeyri-məhdud bir vicdan böhranının ortasında olduğumuzu qəbul etməliyik. Əgər ABŞ prezidentinin atdığı hər bir siyasi addım dünyada sabitliyin pozulmasına gətirib çıxaracaqsa və prezident vəzifəsinin yalnız ilk ayındadırsa, kim bilir qarşıdakı aylarda bizi nələr gözləyir?
ABŞ prezidentinin mövqeyinin eyni konsepsiyaya əsaslanmasına gəlincə, Trampın dəhşətli sürprizləri yeni başlayır.
çap et