«Bu eskalatorlar…»

Çünki bu eskalatorlara görə “28 May”dan istifadə edən minlərlə sərnişin düz 3 ay əziyyət çəkib. Yay aylarında yerin üstünə çıxana qədər metronun tunellərində, havasız şəraitdə 10 dəqiqəyə yaxın dolanbac yollarla getməli olub. Bunun ən çox əziyyətini yaşlı insanlar çəkirdi. İş o yerə çatmışdı ki, “28 May” əvəzinə “Sahil” stansiyasından çıxmağa, sonra o tərəfə qayıtmağa üstünlük verilirdi.

Nəhayət, bilik günündə “28 May” metro stansiyasının girişi açıldı. Məlum oldu ki, mövcud  3 eskalatorun əvəzinə 4-ü quraşdırılıb. Dərhal da bəh-bəhlə deyildi ki,  Almaniya istehsalı yeni eskalatorlar  “Viktoriya” tiplidir, onların istismarı rahatdır, gec xarab olur, texniki qulluq şərtləri daha asandır, eyni zamanda təhlükəsizlik sistemləri və tələbləri daha mükəmməldir. Amma nə olsun, fakt ortadadır – eskalatorların yenilənməsinin “28 May”dakı sərnişin axınının yüngülləşməsinə qətiyyən təsiri olmadı.

Çünki yeni eskalatorlar çox darısqal olduğundan, burada sərnişinlər bir-bir dayanmalı olur, nəticədə növbə uzanır, sıxlıq çoxalır. Qeyri-pik saatlarda adətən dörd eskalatorlardan ikisi söndürüldüyündən, faktiki dəyişən bir şey yoxdur.Yeni pilləkənlərdə adamı daha çox qıcıqlandıran məqam – eskalatorun öz sürəti ilə məhəccərin sürətinin fərqli olmasıdır. Özügedən pilləkənə minən kimi dayaq üçün istər-istəməz rezin sürahidən yapışırsan.

10 saniyə sonra əlin yuxarı dartılır, özün aşağıda qalırsan. Yerin üstünə çıxana qədər 15-20 dəfə bu hal təkrar olunur. Axırda bezib dayaqsız dayanırsan.Bu ətrafda yaşayıb-işləyən metro sərnişinlərinin eskalator dərdi, deyəsən, hələ çox davam edəcək. Çünki “28 May”da giriş açılan kimi ardınca “Sahil”də eskalatorun birini təmirə bağladılar. Nə vaxt açılacağı, hələlik, elan olunmayıb.