«ATƏT bu problemi aldı, çünki onun səlahiyyət verilmiş strukturları, o cümlədən Minsk Qrupu apreldən sonra onların qarşısında qoyulmuş vəzifələri yerinə yetirmədilər. Və ağır texnikanın geri çəkilməsi siyasi yox, daha az əhəmiyyətli, texniki məsələdir. Müharibə regionu sadəcə olaraq «hədələmirdi», indiyə qədər də bilavasitə hədələyir. Ancaq biz görürük ki, həmin ATƏT Donbasda texnikanın yetişdirilməsində nə qədər «müvəffəqiyyətlə» işləyir. Qarabağda bu planda çətin ki, hansısa bir innovasiyalar nümayiş etdiriləcək. Əgər tərəflər texnikanı qaytarmayacaqlarsa, atəşlər hər dəqiqə mümkün olacaq», - deyə ekspert bildirib.
Onun fikrincə, gələcəkdə, təəssüf ki, vəziyyətin yalnız kəskinləşməsini və tədrici müharibəyə keçməsini gözləmək lazım olacaq: «Başqa variant yoxdur, çünki bu vəziyyətin nizama salınması üçün münaqişənin üç tərəfinə düz üç şans buraxılmışdı. Birincisi – bu Azərbaycan, Ermənistan və Rusiya prezidentləri arasında on dəfədən çox yüksək səviyyədə görüş idi. İkincisi, artıq vaxt baxımından qısa – «aprel müharibəsi»ndən sonrakı dövr idi (mən bunu hələ o vaxt «müharibəyə qədər olmayan» adlandırırdım, anlayaraq ki, artıq dayanmalar olmayacaq). Və üçüncüsü, daha qısa – Vaşinqtonda prezident «yerdəyişməsi» zamanı idi. Bilmirəm, belə hadisələrdə tale tərəflərə dördüncü, əlavə şans buraxırmı, o vaxt ki, prinsip etibarilə, artıq onların uzun və ya dəyirmi masalar arxasında bir-birilərinə demək üçün sözləri qalmır. Və təəssüf ki, bu artıq hamıya aydındır. Xüsusən də bu, dünyada vəziyyətin kəskinləşməsi fonunda baş verir, çünki heç də hamının Trampa olan ümidləri doğrulmadı».
Onun sözlərinə görə, cari fevral kəskinləşməsi ona görə oldu ki, 2016-cı ilin aprelindən sonra yüksək səviyyəli heç bir müşavirənin qərarları yerinə yetirilmədi.
«Təbii, kəskinləşməyə Qarabağda, faktiki olaraq, «aprel» barışığının gedişatında keçirilən «referendum» (dırnaqlar bizimdir-virtualaz.org) da təsir etdi. Hansı ki, dünyaya Azərbaycan köklərindən tam qopmaq, hətta toponimika mənasında, cəhdini bir daha və açıq şəkildə nümayiş etdirdi.
Xeyirə və sülhə çağırışlar, bunlar çox gözəldir, amma bu artıq işləmir və hətta əksinə, birbaşa müharibəyə işləyir. Və əgər heç kim, heç olmasa bu bənd üzrə məsuliyyəti öz üzərinə götürmək istəmir, onda saxlayıcı son baryerlər də aradan qalxır.
Moskva həm erməniləri, həm də azərbaycanlıları təcavüzkar adlandırmağa ehtiyat edir. Təhlükə ondadır ki, Qarabağ müharibəsinin hansısa mərhələsində qarşıdurmanın Donbasdakı cari formaları qəbul edilə bilər, hansında ki, tərəflər bir-birinə daim ağır silahlardan atəş açırlar. Hər halda, Ermənistan indi, Azərbaycan kimi, heç bir güzəştə getməyəcək, hansılara ki, bəlkə də beş il əvvəl hazır idi», - ekspert vurğulayıb.