Rusiya ordusunun təxminən dörd ay əvvəl Ukraynaya hücumundan indiyədək minlərlə dinc sakin həlak olub, bir sıra şəhərlər tamamilə xarabalığa çevrilib, milyonlarla ukraynalı isə evini tərk edib.

Lakin cümə axşamı Rusiyanın xarici işlər naziri Sergey Lavrov mənim gözümün içinə baxdı və dedi ki, heç nə göründüyü kimi deyil. 

“Biz Ukraynanı işğal etməmişik”, – o dedi. 

“Biz xüsusi hərbi əməliyyat elan etdik, çünki Qərbə Ukraynanın NATO-ya sürüklənməsinin cinayət olduğunu başa salmaq üçün başqa bir yolumuz yox idi”.

Fevralın 24-dən Rusiya Ukraynanı işğala başladıqdan sonra cənab Lavrov Qərb mediasına yalnız bir neçə müsahibə verib. 

O, Ukraynada nasistlərin olması ilə bağlı rəsmi Kremlin xəttini təkrarlayıb. Rusiya rəsmiləri tez-tez iddia edirlər ki, onların ordusu ölkəni “de-nazifikasiya edir”. Cənab Lavrov bu yaxınlarda Adolf Hitlerin “yəhudi qanı” olduğuna dair gülünc iddia ilə Ukraynanın milliyyətcə yəhudi olan prezidenti ilə bağlı nasist böhtanına haqq qazandırmağa çalışarkən böyük səs-küyə səbəb oldu. 

Mən ona Birləşmiş Millətlər Təşkilatının Ukraynanın Çerniqov vilayətindəki Yahidne kəndi ilə bağlı rəsmi hesabatından sitat gətirdim, orada deyilir ki, “360 sakin, o cümlədən 74 uşaq və beş əlilliyi olan şəxs Rusiya silahlı qüvvələri tərəfindən məktəbin zirzəmisində 28 gün qalmağa məcbur edilib. Məktəbin tualeti, suyu yox idi... 10 nəfər yaşlı adam öldü”. 

“Bu, nasistlərlə döyüşməkdir?” soruşdum. 

“Çox təəssüf ki”, – cənab Lavrov dedi və əlavə etdi ki, “lakin beynəlxalq diplomatlar, o cümlədən BMT-nin İnsan Hüquqları üzrə Ali Komissarlığı, BMT-nin Baş katibi və digər BMT nümayəndələri Qərb tərəfindən təzyiqlərə məruz qalırlar. Qərbin yaydığı saxta xəbərlərin təsir gücünü artırmaq üçün istifadə olunur”.

“Rusiya tamamilə təmiz deyil. Rusiya olduğu kimidir. Biz kim olduğumuzu göstərməkdən utanmırıq”.

72 yaşlı cənab Lavrov son 18 ildə Rusiyanı beynəlxalq arenada təmsil edib, lakin indi Qərbin sanksiyaları həm ona, həm də qızına qarşı tətbiq edilir.

ABŞ onu Ukraynanı təcavüzkar adlandırıb yalan danışmaqda və Təhlükəsizlik Şurasının üzvü kimi Rusiyanın işğalına görə birbaşa məsuliyyət daşımaqda ittiham edib.

Daha sonra Rusiyanın Böyük Britaniya ilə münasibətləri barədə soruşdum.

O, Rusiyanın rəsmi qeyri-dost ölkələr siyahısına daxildir və mən təklif etdim ki, münasibətlərin pis olduğunu desək, bu, azdır.

Cənab Lavrov mənə dedi: “Mən düşünmürəm ki, indi manevr üçün yer var, çünki həm Baş nazir Boris Conson, həm də Liz Trass açıq şəkildə deyirlər ki, biz Rusiyanı məğlub etməliyik, Rusiyanı diz çökdürməliyik. Dayanma və bunu et!”

Keçən ay Böyük Britaniyanın xarici işlər naziri Rusiya Prezidenti Vladimir Putinin dünya səhnəsində özünü alçaltdığını və “onun Ukraynada məğlubiyyətlə üzləşməsini təmin etməliyik” demişdi.

Mən cənab Lavrova indi Böyük Britaniyanın onun gözündən necə göründüyünü soruşduqda, o, “(Böyük Britaniyanın) bir daha öz xalqının maraqlarını siyasi ambisiyaları naminə qurban verdiyini” dedi.

Mən ondan bu yaxınlarda Rusiya separatçıları tərəfindən işğal olunmuş Ukraynanın şərqində ölümə məhkum edilmiş iki britaniyalı haqqında soruşdum.

Qərbin nəzərində onların taleyinə cavabdeh Rusiyanın olduğunu vurğulayanda o, belə cavab verdi: “Qərbin gözü məni qətiyyən maraqlandırmır. Məni ancaq beynəlxalq hüquq maraqlandırır. Beynəlxalq hüquqa görə, qanuna görə, muzdlular döyüşçü kimi tanınmır”.

Mən cavab verdim ki, həmin şəxslər Ukrayna silahlı qüvvələrində xidmət ediblər və muzdlu deyillər. Cənab Lavrov isə dedi ki, “buna məhkəmə qərar verməlidir”.

Daha sonra o, BBC-ni Ukraynanın şərqindəki separatçıların nəzarətində olan ərazilərdə dinc əhalinin səkkiz il ərzində Kiyev əsgərləri tərəfindən bombalandığı zaman baş verənləri üzə çıxarmamaqda ittiham edib.

Vurğuladım ki, altı il ərzində BBC dəfələrlə separatçıların idarə etdiyi rayonların rəhbərliyi ilə əlaqə saxlayıb, gedib nə baş verdiyini görmək üçün icazə istəyib. Hər dəfə bizə giriş qadağan edilib.

Rusiya Ukraynanı soyqırımda ittiham edib. Bununla belə, 2021-ci ildə üsyançıların nəzarətində olan ərazilərdə səkkiz mülki şəxs, rusiyayönümlü “məmurlar”ın bildirdiyinə görə, bir il əvvəl isə yeddi mülki şəxs öldürülüb. Hər ölüm faciə olsa da, dedim ki, bu, soyqırım deyil.

Mən “əgər həqiqətən də soyqırım baş versəydi, o zaman Luhansk və Donetsk separatçıları bizim ora getməyimizdə maraqlı olardılar. Niyə bizi içəri buraxmadıqlar?” – soruşdum.

Lavrov “bilmirəm” dedi. (BBC)