13:27 | 15 dekabr 2012 | Şənbə
Məqaləyə 3522 dəfə baxılıb
Şriftin ölçüsü
«Yedilər, yedilər Ramiz Rövşəni»
Ceyhun MUSAOĞLU
MÖVZU İLƏ ƏLAQƏLİ
-
“Üzümə yaxşı baxsalar ...”
Bəstəkar Cavanşir Quliyev hansı təhsil ocaqlarında çalışacaq?
-
“Zövq başqa olacaq”
Məşhur bəstəkar Cavanşir Quliyev 19 ildən sonra xaricdən Azərbaycana köçüb
-
Seyidcahanın poetik cərəyanı
Yaxud Lorkanın, Nazım Hikmətin, Mayakovskinin, Əli Kərimin gorunu çatladanlar
-
«... Orxan Pamukdan incidim»
Afaq Bəşirqızı: «... Nəsibə Zeynalova ilə müqayisə olunmağım düzgün deyil»
-
Eks nazirdən çox vacib təklif
Tofiq Zülfüqarov Birinci-vtise prezidentə müraciət etdi
-
Simvollaşan şair
İndi hər kəsin öz Ramiz Rövşəni var
-
Allahın oğludur daha…
Ramiz Rövşənin 70 illiyinə dost ismarışı
-
«Mirzə Cəlil ruhunun arxasınca gedirik»
Ramiz Həsənoğlu: «Çox istərdim ki, «Danabaş kəndinin əhvalatları»nı işləyim»
-
«Əfsuslar ki, çox siyasiləşdi…»
Ramiz Rövşən: «Mən o sözü deyirəm ki, onu başqa heç kim ya deyə bilmir, ya da…»
-
«Facebook» Ermənistanda qadağan edildi
Yalnız media nümayəndələrinə icazə var
-
«Mən o əxlaqın yiyəsi deyiləm»
«Ramiz Rövşənə bu cür çirkin böhtan atmağı mən heç vaxt özümə yaraşdırmaram»
-
“Yeni hadisələrə hazır olmalıyıq”
Nəhs gündə sevinc bəxş edən rejissor - 70 yaşlı Ramiz Həsənoğludan yubiley müsahibəsi
-
«Larisa Dolina içkili olmayıb ki?!»
«Ermənilər bunu əla bilirlər»
-
«Elçibəyin dostu ilə düşməni birləşib»
Bəstəkardan deputatlara İttiham
-
«Düşmənlərimi özüm qazanmışam, dostlarımı sözüm»
Ramiz Rövşən: «Allah bizi başdan qocalmağa qoymasın, başqa hər şey düzələr»
-
Ramiz Rövşənə ad günü təbriki
«O bir məhək daşıdır»
Ramiz Rövşənin yenə doğum günü olduğunu “Facebook”dakı dostların statusundan oxudum. Bilmirəm neçə yaşı olur. Maraqlı da deyil. Əsas odur, olur. Ramiz Rövşən hamının oxuduğu şairdi. Şairliyi bədbəxtlik hesab edənlərdənəm. Kim ki, şair ola-ola xoşbəxt yaşamaq istəyir, yerin altından bir Ceyhun Musaoğlu çıxıb yazır: “Onu yedilər”. Şairlərin ruhu rahat olmalıdı, cismi yox. Ruhun rahatlığı isə cismin narahatlığına bağlıdı.
60 yaşına çatana qədər Ramiz Rövşəni siyasət artıq bir dəfə yemişdi. Bu dəhşətə çox ağrımışdım. Yazdım, ağrım azalsın deyə. “Qafqazinfo”dan təkrar dərc olunmasını xahiş etdim, ağrılarımız çoxalmasın deyə.
Ramiz Rövşənin kimə nəyi lazım olduğunu bilmirəm, mən onun şeirlərini oxumaq istəyirdim. Siyasət özünü saxladı, şeirlərini yedi bu nəhəng ruh adamının.
Ağrımayım, neyləyim?!”
Çox adam itirdik bu müharibədə. Birini dilindən vurdular, biri əqidəsindən minaya düşdü, şöhrətinin əsirinə çevrilənlər də oldu, güllələnənlər, satılanlar, itkin düşənlər də. Hazır deyildik. Qabaqda şairləri, yazıçıları, artistləri gedən ordu mütləq uduzmalıydı. Şair nə bilir axı avtomatı necə atırlar... Heç yazıçıdan da mina basdıran çıxar… Harda görmüsünüz ki, artist səngər qazsın…
Daha gecdi, müharibə çoxdan qurtarıb. İtirdiklərimizi ağlamaqdan gözlərimizdə su da qalmayıb. Amma doğrudan, çox adam itirdik. Azərbaycan uğrunda savaşda iqtidarın güdaza verdikləriylə müxalifətin itirdiklərinin cəmi məmləkətin yoxa çıxmasına bərabər oldu.
Əkrəm Əylislisiz, Vaqif Səmədoğlusuz, Flora Kərimovasız, Azər Zeynalovsuz, Cavanşir Quliyevsiz, Anar Rzayevsiz məmləkəti itin də qabağına atsan, yeməz. Dadsız, tamsız bir ölkədi axı. O qədər dişimə vurmuşam ki. Vallah, daha bu məmləkət Əkrəmin yazısının dadını vermir, Vaqifin şeirlərinin iyi hiss olunmur, Floranın nəğmələri yoxdu deyə, Azərbaycan adamın ağzında donur. Azər oxumur, Vaqif düşünmür, Anar danışmır ona görə həzm etmək olmur bu məmləkəti.
Hamımız bu məmləkətin acıyıq. Hamımız onu dadmaq, duymaq, yaşamaq istəyirik. Amma dadanda, duyanda, yaşayanda ləzzət eləmir heç birimizə. Çünki lazım olanlar yoxdu məmləkətin içindəki qaşığa gəlsinlər. Onları çoxdan çömçəylə tutub, bölüşdürüblər. Yarısı iqtidara düşüb, yarısı müxalifətə. Təkcə bizə heç kimi saxlamayıblar. Biz qoymazdıq onlara güllə dəysin, minaya düşsünlər, satılsınlar, əsir alınsınlar. Hər şeyi özümüz eləyərdik. Onlar bu xalqın nüvələriydi. Nüvəyə toxunmazlar, partlaya bilər. Necə ki, partladı.
İndi hər yan duman içindədi. Neçə illərdi göz gözü görmür. Səhər də qaranlıqdayıq, gecə də. Ramiz Rövşənsə ürək-dirək verir:
Görərik kimlərin əlikimlərin cibindən çıxır,kimlər əyilə-əyiləkimlərin evindən çıxırdünya qəfil işıqlansa.
Dünya cəhənnəmə işıqlansın. Bizə Azərbaycanın işığı lazımdı, Ramiz Rövşən. Görək haralardasan. Deyirlər, müharibədən qayıdanların içində sən də varsan. Məlum olub ki, sağsan. Bəs salamatsanmı? Yazan əlin, düşünən beynin, danışan dilin yerindədimi? Heç olmasa, yeriyə bilirsən? Arxayın olmaq istəyirəm ki, yenə bu şəhərdə üz-üzə gələcəyik. Sifətin də yadımdan çıxıb. İnanmıram küçədə görsəm, tanıyım. Lap "mən Ramiz Rövşənəm" desən də, tanımaram. Mənim Ramiz Rövşənim başqa cürüydü. O, Müsavata sığa bilməzdi, o, Anarın biabırçı qələbəsində iştirak edən məlum, məşum qurultayı demokratik adlandırmazdı, o, bəyənmədiyi siyasi sistemin ömrünü uzatmağa xidmət edən polislərinə allı-güllü ssenari yazmazdı, o, İmamverdiyə uduzmazdı, o, "Kitablar kitabı"nın üzərində 6 il əlləşməzdi. O, "odda yanmazdı, suda batmazdı".
Mənim tanıdığım Ramiz Rövşənin yaşı 60 deyil. O, "göy üzünə daş atan oğlan" yaşındadı. Bu oğlanın atdığı daşlar yerə düşmür. 60 yaşlı Ramizin isə atdığı bütün daşlar topuğa dəyir. Amma yenə atır. Ay İsa Qəmbər, niyə başa düşmürdün ki, Ramiz Rövşən daş ata bilmir. Onun bacardığı yalnız yazmaqdı. Mitinqlərdə çıxış eləmək, namizəd kimi təqdim olunmaq, narıncı qalstuk taxmaq Ramiz Rövşənlik deyil. Heç Flora Kərimovalıq da deyil, Azər Zeynalovluq da deyil, Cavanşir Quliyevlik də deyil.
Bizə Ramizin şeiri, Floranın mahnısı, Azərin səsi, Cavanşirin musiqisi, sizə isə Ramizin, Floranın, Azərin, Cavanşirin nüfuzu lazımdı. Ona görə Floraya efir qadağan edilib, Cavanşir ölkədən gedib, Ramizsə yaşıyla, ömrüylə əlləşir.
Əlləşə-əlləşə 60 yaşına çatdı şair. İndi dostlar onu təbrik edir, sağlığına badələr qaldırırlar. "Azərbaycanın nəhəng şairi" deyə şəninə şeirlər oxuyurlar. Mənsə yas saxlayıram. Sağ, amma salamat olmayan Ramizin yeyilən ruhuna.
Yaxşı, ruhunu yediz, bəs Ramiz Rövşənin özünü neylədiz? Axı o, "Azərbaycan şeirinin kentavrı" demişdi özünə. Dovşanları, qazları, qoyunları yemək olar. Əgər bu məmləkətdə kentavrı da yeyirlərsə, deməli, ehtiyatlı olmaq lazımdı. Ölkədə dinozavrlar var.
