Amma Mələkxanımın «saqqızını oğurlamaq» elə də çətin olmadı. «Axı bu gün - noyabrın 5-i sizin ad gününüzdür, təbrik edirik...» deyincə xalq artistinin virtualaz.org saytına müsahibəsi öz-özünə alındı. Suallar da necə deyərlər, bədahətən, bəzən hətta nizamsız-filansız gəlirdi.

- Mən heç vaxt başıma sənət adamlarını toplayıb təmtəraqlı ad günü eləməmişəm. Keçən il yubileyim qeyd olundu. Bu il də məni sevənlərlə birgə qeyd edəcəyik, inşallah. Çəkilişi sevmirəm, ona görə təmtəraq olmur. Efirlər ad günümü qeyd edir, daim diqqətdə saxlanılıram. Təşəkkür edirəm hamıya.

- Hədiyyəni verə bilməyən almağı da gözləməsin. İkisi də ustalıq və mədəniyyət tələb edir. Hörmət görmək istəyən hörmət etməlidir. Əlinə gələni verdiyinin adını hədiyyə qoymaq olmaz. Bahalı hədiyyə əsas deyil. Diqqət və lazımlı bir şey olmalıdır.

- Bəli, çoxdur.

- Bəli. Layiqli qiymətimi Allah mənə hər zaman nəsib edib.

- Bilirsiniz, onları mən çıxarmamışam. Ölkələrdən təklif gəlib, onlar öz hesablarına bu albomları çıxarıblar. Yenə təklif gəlsə, əlbəttə ki, dəyərləndirərəm.

- Bəli, lazımdır. Bunlar sənətkara ruh verir. Həvəsini atırır. Amma birinci xalqın sevgisidir. Bizim bəzi böyüklərimiz  dünənki uşaqlara dil verirlər. Tanınmış bir sənətçimiz çıxır efirdə yenicə addım atan bir gəncə deyir ki, bala, sən əla oxudun, heç xalq artistlərimiz sənin kimi oxuya bilməz. O gənc sabah hansı sənətkara hörmət edəcək, kimi sayacaq? Mənim də bir tələbəm tez böyüdü, saymazyana hərəkətlər elədi. Amma o, özünü hörmətdən saldı. Mənim səviyyəm də, çəkim də yerindədir. Böyükləri hörmətsiz edən elə böyüklərin sözüdür. Artıq sən o sözünlə onu yönəltdin ki, böyüyü sayma. Analıq edirsən, himayə edirsən, sonra tez qudururlar, çünki dil verənlər var. Biz özümüzdən böyüklərə salam verməyə belə çəkinirdik. İndikilər isə gözümüzə hoppanır.

- Məni kim pul verib şou-proqrama aparıb oxutdura bilər? Sənətkar olanın şou-proqramda, restoranlarda nə işi var? Onu şou adamları üçün deyərlər, sənətkarlar üçün yox. O sözü deyən düz deyib, amma şou adamı üçün söyləyib. Onlar kimdir ki, onlara da əl çatmasın?

- Uşaqlarımızın bünövrəsi düzgün qoyulmur. Əvvəllər də qüsurlar olub, amma bu qədər açıq-aşkar yox. Bilirsiniz necədir, deyir balam əzizidir, tərbiyəsi ondan da əzizdir. Canımızı verərik balalarımıza, amma gərək həddində. Yoxsa sabah utanan da özümüz olacağıq. Valideynin hökmü olmalıdır ki, uşaq ondan qorxsun. Uşağı yönləndirmək lazımdır. 

- Rentgen kimi. O saat, yerindəcə tanıyıram. Həssas insanam.

- Əgər bilməsəydim, bu qədər xalqın sevgisini rəğbətini qazanmazdım.

- Yalnız təmiz qəlb.

- Həyat yoldaşım. Həm də mən hələm-hələm hirslənmirəm. Çox səbrliyəm. Axırıncı dəfə nə vaxt hirsləndiyimi xatırlamıram desəm, səmimiyyətimə inanın. Mən qaraçı dediyin ən həyasız insanla savaşa bilmərəm. Sakitcə üzümü çevirib gedərəm. Səbrin özü yüksək mədəniyyətdir. Məndə o var.

- Hərənin öz zövqü var. Ancaq milli musiqi oxuyursansa, milli geyim də geyinməlisən. Mini yubkada muğam oxumaq olmaz, bu, janrın özünə hörmətsizlikdir.

- Oxumalıdır. Amma indikilər rəqqasəlik də edir. Mən də belə görəndə hirslənirəm. Mahnı ilə yaşamaq başqa hissdir.

- Onu bilən tək Allahdır. Bilə-bilə qəlb qırmaram. Bəlkə də yaxşılığım yazılmaz. Ona görə Allah bilir. Günahımızı Yaradan özü bağışlasın. Namaz qılıb oruc tutmuram. İnşallah, bu da nəsib olar. Oruc tut, namaz qıl, sonra da saxtakarlıq elə. Bunun harası din və Allah yolu oldu? Qeybət et, sonra de dindaram. Belə olmaz.

- Çox. Həddən ziyadə, çünki gözləmirsən ki, kimsə sənə pislik edər. Amma edir, sonra da ürəyin sınır.

- Yox, min ölçüb bir biçirəm.

- Bir az hə.

- Lazım gəldiyi yerdə hə, deyirəm.

- Var. Amma ürək sirdaşım ailəmdir. 

- Yaxşı mənada - bəli.

- Yox. Hər yaşımda pulla davranmağı bacarmışam. Çox nizamlıyam. Mühasibatlıqda işləsəydim, yaxşı işçi olardım.

- Off.. Özü də xəstə kimi.