
Yad nəfəsli terminlər
Dəyər yaradıcılığı ancaq doğma dilində düşünəndə alınır
Dəyər yaradıcılığı ancaq doğma dilində düşünəndə alınır
Bir kitabdan daha artığı
Soyqırımı ilə bağlı müddəa müqaviləyə daxil edilməlidir
Abuzər Manafzadə “Xocalıya” əsərini Avropa, Amerika və Asiyada 200-dən çox konsertdə ifa edib
(Soyqırımı törədən iki xalqın – almanlarla ermənilərin əsas fərqi barədə)
Erməni terorçularının Xocalıda öldürdükləri qadın 33 il sonra Bakıda hakim kimi qarşılarına çıxdı
Prezident İlham Əliyev və birinci xanım Mehriban Əliyeva Xocalı soyqırımı abidəsini ziyarət ediblər
Xocalının qarları hələ də qırmızıdır
Xocalı soyqırımının tanınması üçün neçə il lazımdır?
Azərbaycan Almaniyanın yeni hökumətini Xocalı qətliamını “soyqırımı” kimi tanımasını istəyib
Dilimizə təhlükə hansıdır ...
Yaxud sözün açığı, mən sizi başa düşmürəm!
Arxeoloqlar qədim yazını nəhayət oxuya bildi?
2 il əvvəl düşmən tapdağından azad olunan yurdumuz
28 ildən sonra Natəvanın da nigaran ruhu rahatlıq tapıb
Bakıda təşvişə düşənlər kimlərdir?
Seyid Əzim Şirvani: “Şəhr-i Qarabağa “Şişə” qoymuşlar ad, Bu şəhr pərilərdən olubdur abad. Təsxir-i pəri şişədə qılmaq xoşdur, Amma bu pərirulər əlindən fəryad!”
şüşə =>> Şuşa =>> şişə =>> şiişe
Türki dilində “şüşə” olan sözcüyü. çağdaş farslar “şiişe” (uzun i səsi ilə) tələffüz edir. Amma Taciklər, Əfğanlar, hətta indiki İranın özündə Tehrandan başqa farsların çoxu “şiişə” tələffüz edirlər.
Bizim ana dilimiz Türkidən alınmış bu sözcüyün düz tələffüzü, düz yazılışı “şüşə”dir. Şuşa adı “şüşə” sözcüyünün düz tələffüzünü özündə qala kimi qoruyub saxlayır.
Elə bu şəkildə siz Şuşa qalasının duvarını da görürsüz.
S.Ə.Şirvani, eləcə də başqa klassiklərimiz əruz vəzinin tələffüzünə görə “şiişə” yazıb tələffüz ediblər.
Bu rubaidə Şirvani belə deyir: “Qarabağ şəhərinə “Şişə” adı qoyublar. Bu şəhər oradakı pərilərin/gözəllərin var olduğuna görə abad olub. Pərini-Cini tutub şüşəyə salıb saxlamaq xoşdur. Buna baxmayaraq, bu pəri üzlü gözəllərin əlindən fəryad!”
Bir farsdan ”Şiişə nədir?” soruşduqda, “tez qırılan, iti bir maddədir, silisdən düzələr”, – deyər. Amma bizim dildə “şüş”, “şüşlənmək”, “şüşəlmək”, “şüşləmək”, sözcükləri var. İndi siz deyin: “şüşə” düzdü, yoxsa “şiişə”?
“Azərbaycanca”–”Azərbaycan ədəbi dili”nin tərəfdarları öz dilimizdə olan “duvar” sözcüyünün fars dilində, fars ağzıyla tələffüz edilməsini sevir, bunu düzgün yazılış kimi qəbul edir.
Ana dilimizdə “duvar” durmaq felindən yaranmış “durar” sonra “duvar” olub. Məgər “duvar” ayaq üstdə durmaq anlamında deyil?
Amma fars dilində “divar” sadəcə həyətin dörəsinə çəkilmiş bir tikintidir.
Hansı tələffüz kök sözcüyün anlamını özündə daşıyır? Əlbəttə düz tələffüz edilən “duvar”. Elə isə niyə özümüzü özgələrindən dilindən asmalıyıq?
Ondan başqa bizdə belə cümlələr quruluşu, anlamı var:
“Gəncə Bakıca ola bilərmi?”
“Bakı İstanbulca ola bilərmi?”
“İstanbul Tokioca ola bilərmi?”
Bu cümlələrdə “-ca” şəkilçisi “... yekəlikdə, böyüklükdə” anlamındadır. Başqa bir örnək:
“Gürcüstan Rusca ola bilərmi?”
İndi sizcə “Rusca” dil adı ola bilərmi? Olmaz. “Rusca” Rus ölkəsi yekəlikdə deməkdir.
“Küveyt Azərbaycanca ola bilərmi?” Yox, Azərbaycan daha böyükdür. Hələ daha da böyük olacaq!