
“Bizansvari metod dəyişməz qalıb”
Tofiq Zülfüqarov: “Moskvaya düşmən olmaq təhlükəlidir, dost olmaq isə ölümcül”
Tofiq Zülfüqarov: “Moskvaya düşmən olmaq təhlükəlidir, dost olmaq isə ölümcül”
Zelenski: “Hər işğalçı sonunda gedəcək”
Stansiyanı örtən qoruyucu səthdə 15 metrlik dəlik açılıb
... Yaxud faşizm üzərində qələbəni qeyd edən raşistlər
... Yaxud 9 may “qələbə” paradı
Prezident İlham Əliyevin Moskvaya getməməsi tamamilə təbiidir
Yaxud 21-ci əsrin faşist ordusu faşizm üzərində qələbəni qeyd edir
Rusiyaya giriş qaydalarının dəyişməsi mənfi və müsbət tərəfləri
Rusiyanın Qələbə Günündə iştirak edən ölkələrin siyahısı açıqlanıb
Rusiyaya daxil olmaq istəyən əcnəbilər 72 saat əvvəl səfirliyə müraciət etməli olacaqlar
Lavrov: “Hamısı bizimlə müharibə aparır”
... Yaxud Qələbə paradında ucadan oxunan “Faust”
Almaniya İsraildən müdafiə sistemi alıb
Strateji tərəfdaş anlayışı tam mənasızlaşır
Qələbə paradı ərəfəsində Ukrayna ordusunun ikinci dəfə Rusiya torpağına girməsi Kremldə şok yaradıb
20 illik fövqəladə vəziyyət planı dəyişdiriləcək
Rusiya İslam Komitəsinin sədri, tanınmış azərbaycanlı soydaşımız, filosof-politoloq, Azərbaycanımızın Rusiyada əsas müdafiəçilərindən sayılan Heydər Camal vəfat etdi. Bütün Rusiya ictimaiyyəti kədərləndi, sevgi və ehtiramını bildirdi. Rusiyada yaşamış və hər zaman bu ölkəni diqqətdə saxlayan insan kimi, çoxdan, rus cəmiyyətinin kimin üçünsə, belə dərin, səmimi kədər çəkdiyini müşahidə etməmişdim.
Ölkəmizdə də həmyerlimizin ən yüksək və xoş sözlərlə xatirəsi yad edildi: «Heydər Camalın ölümü Azərbaycan diasporu, elmi ictimaiyyəti üçün böyük itkidir», «Qarabağ haqqımızı ədalətli müdafiə edən, erməni uydurma çıxışlarına tutarlı cavab verən, prinsipial mərd vətənpərvər bir insanı itirdik», «Azərbaycan üçün gördüyü işlər danılmazdır»- s. sözlər...
Ancaq bu təriflərin, yüksək sözlərin müqabilində bir sual edən olmadı: Bu rəhmətlik vətən oğlunu necə, hansı səviyyədə, harada dəfn edək? Niyə ki, Qazaxıstanda dəfn edildi, necə dəfn edildi, niyə özü bunu bizdə, Azərbaycanda istəmədi? Nəhayət, niyə bu dəfinə dövlət, ictimai-ziyalı heyətimiz getmədi, niyə hərəkətimiz olmadı, bir əməli addım atılmadı?
Qazaxıstan çöllərinin çox ucqar bir yerindən Heydər Camalın dəfnindən şəkillər paylaşıldı. O dəfndən nəsə əlamət var idimi ki, bütün postsovet məkanının sayıb hörmət etdiyi bu məşhur, bu tanınmış mütəfəkkir insan azərbaycanlıdır? Nə isə...
Yaxşıca düşünürük, saf-çürük edirik, danışırıq... Əməli-praktik fəaliyyət isə, yoxdur! Reallıq yoxdur. Fəaliyyət göstərib, hərəkət edib işləməkdən başqa hər şeyi gözəl bilirik. Hər sahədə bu cür kütləvi fəaliyyətsizlik, küt hərəkətsizlik, işləksizlik, dinamik tormozlanma basıb bizi...
Heydər Camal yaşadı, çalışdı, yaratdı. Böyük bir postsovet məkanında irəli çıxdı, tanınib hörmət qazandı, köçüb çıxıb gedib haqqın dərgahına qovuşdu. Bəs, biz nə edəcəyik, bu çalışqansızlıq, hərəkətsizliklə? Belə templə bu ağır iqtisadi böhrandan çıxa biləcəyikmi?
Açılışıb hərəkətə, öz istehsal, yaradıb-qurma tempimizə keçməsək, bu durğun fiziki-psixoloji durumla hansısa maaş artımları, kompensasiyalar ya, lap süni ucuzlaşmalar bizə kömək edəcəkmi? Quyuya su tökməklə, quyuda su olacaqmı?