
4 km uzunluqda körpü ...
... iki ölkəni birləşdirəcək
... iki ölkəni birləşdirəcək
Trampın Putinə son hədəsi
160 min nəfərin orduya cəlb edilməsi gözlənilir
Tramp bu dəfə Putini və İranı hədələyib
Rusiyanı sarsıdan hadisə; Zelenski tezliklə öləcəyini demişdi
Kreml müharibəni bitirmək üçün danışıqlarda maraqlı deyil
Yer üzündə düşmən olanların Mars üçün bazarlığı
Ukrayna: “ABŞ nadir torpaqlar üzrə saziş təklifini rəsmən alıb”
Çin isə Rusiyaya qarşı “inan, amma yoxla” prinsipi ilə hərəkət edir
“Qurbanlar öz cəlladları ilə əlbir olurlar”
ABŞ və Rusiya “Şimal axını”nı yenidən açmağı planlaşdırır
Rusiyanın ən varlı adamlarından biri dələduzluqda ittiham olunur
Prokofyevanın gödəkçəsində “Press” əvəzinə “Z” yazılmışdı
Şimali Koreya Rusiyaya daha 3000 əsgər göndərib
Bir çox məşhuru aldatmaqla məşhur olan rus fenomenlər özlərini Latviya prezidenti kimi təqdim edib
Mərkəzi Kəşfiyyat İdarəsinin direktorundan ABŞ-a Ukrayna xəbərdarlığı
Rusiya İslam Komitəsinin sədri, tanınmış azərbaycanlı soydaşımız, filosof-politoloq, Azərbaycanımızın Rusiyada əsas müdafiəçilərindən sayılan Heydər Camal vəfat etdi. Bütün Rusiya ictimaiyyəti kədərləndi, sevgi və ehtiramını bildirdi. Rusiyada yaşamış və hər zaman bu ölkəni diqqətdə saxlayan insan kimi, çoxdan, rus cəmiyyətinin kimin üçünsə, belə dərin, səmimi kədər çəkdiyini müşahidə etməmişdim.
Ölkəmizdə də həmyerlimizin ən yüksək və xoş sözlərlə xatirəsi yad edildi: «Heydər Camalın ölümü Azərbaycan diasporu, elmi ictimaiyyəti üçün böyük itkidir», «Qarabağ haqqımızı ədalətli müdafiə edən, erməni uydurma çıxışlarına tutarlı cavab verən, prinsipial mərd vətənpərvər bir insanı itirdik», «Azərbaycan üçün gördüyü işlər danılmazdır»- s. sözlər...
Ancaq bu təriflərin, yüksək sözlərin müqabilində bir sual edən olmadı: Bu rəhmətlik vətən oğlunu necə, hansı səviyyədə, harada dəfn edək? Niyə ki, Qazaxıstanda dəfn edildi, necə dəfn edildi, niyə özü bunu bizdə, Azərbaycanda istəmədi? Nəhayət, niyə bu dəfinə dövlət, ictimai-ziyalı heyətimiz getmədi, niyə hərəkətimiz olmadı, bir əməli addım atılmadı?
Qazaxıstan çöllərinin çox ucqar bir yerindən Heydər Camalın dəfnindən şəkillər paylaşıldı. O dəfndən nəsə əlamət var idimi ki, bütün postsovet məkanının sayıb hörmət etdiyi bu məşhur, bu tanınmış mütəfəkkir insan azərbaycanlıdır? Nə isə...
Yaxşıca düşünürük, saf-çürük edirik, danışırıq... Əməli-praktik fəaliyyət isə, yoxdur! Reallıq yoxdur. Fəaliyyət göstərib, hərəkət edib işləməkdən başqa hər şeyi gözəl bilirik. Hər sahədə bu cür kütləvi fəaliyyətsizlik, küt hərəkətsizlik, işləksizlik, dinamik tormozlanma basıb bizi...
Heydər Camal yaşadı, çalışdı, yaratdı. Böyük bir postsovet məkanında irəli çıxdı, tanınib hörmət qazandı, köçüb çıxıb gedib haqqın dərgahına qovuşdu. Bəs, biz nə edəcəyik, bu çalışqansızlıq, hərəkətsizliklə? Belə templə bu ağır iqtisadi böhrandan çıxa biləcəyikmi?
Açılışıb hərəkətə, öz istehsal, yaradıb-qurma tempimizə keçməsək, bu durğun fiziki-psixoloji durumla hansısa maaş artımları, kompensasiyalar ya, lap süni ucuzlaşmalar bizə kömək edəcəkmi? Quyuya su tökməklə, quyuda su olacaqmı?