
Həftədə 48 saatlıq iş
Hökumət sərbəst iş qrafiki ilə yanaşı iş müddətini artırmağı düşünür
Hökumət sərbəst iş qrafiki ilə yanaşı iş müddətini artırmağı düşünür
“BMW” avtomobillərinin motorunda problem aşkarlanıb
Rusiyadan Almaniyaya sərt ittiham
Almaniya Rusiyanın təhdidinə qarşı silahlanma yarışına girir
Almaniyada iflaslar son 10 ilin ən yüksək səviyyəsində
700 işçinin gələcəyi hələ də qeyri-müəyyəndir
Almaniya parlamentinin deputatının toxunulmazlığı qaldırıldı
Baş nazir Merz və nazirlərin mobil nömrələri internetdə yayıldı
Ekspertlər siyasəti günahlandırır
Sentyabrın 11-də ölkə boyu həyəcan siqnalı sınaqdan keçiriləcək
Sağlamlıq riski daşıyan məhsul mağazalardan yığılır
Partiya daxilində uzun illər davam edən müzakirələr yekunlaşdı
Almaniya hökuməti yeni qaydaları təsdiqlədi
Almaniya dəmiryolu vağzalları Avropanın ən pisləri seçildi
Avropada sığınacaq müraciətləri azaldı
Məhkəmə sərt reaksiya göstərdi
“The New York Times” Almaniya kansleri Fridrix Mersi tərifləyib. Qəzet immiqrasiya siyasətinin sərtləşdirilməsini və AfD-yə qarşı mövqe tutduğuna görə yeni kansleri dəstəkləyib.
Dünyanın ən nüfuzlu qəzetlərindən biri olan “The New York Times” qeyri-adi küt redaksiya məqaləsində Almaniya kansleri Fridrix Mers barədə “Biz Almaniyanın mühafizəkar kanslerini niyə dəstəkləyirik?”, – başlığı ilə məqalə dərc edib.
Qəzet Almaniyanın ifrat sağçı AfD-nin nəzarəti altına düşməsinin qarşısını ala biləcəyini düşünərək CDU kanslerinə böyük ümidlər bəslədiyini yazıb. Diqqət çəkən digər məqam isə liberal mövqeyi ilə tanınan qəzetin Almaniyanın immiqrasiya siyasətini sərt şəkildə tənqid etməsi və hərtərəfli dəyişikliyin zəruri olduğunu vurğulamasıdır.
***
“The New York Times” yazıb ki, Almaniya üçün Alternativ (AfD) partiyası “dünyanın ən ifrat böyük partiyalarından biridir”. O, nasist dövrünün ritorikasından istifadə etdiyini, Rusiya prezidenti Vladimir Putinlə əlaqələr qurduğunu və “anti-İslam və antisemit dili” qəbul etdiyini bildirib. Hətta Fransanın ifrat sağçı siması Marin Le Penin AfD-dən uzaqlaşdığı da qeyd edilib: “Bu, həddindən artıqdır”.
Fevral seçkilərində AfD-nin yaşı 45-dən aşağı olan seçicilər arasında ən çox səs toplayan partiya olması da diqqət çəkib: “AfD Almaniyada hakimiyyətə gəlsə, bu, fəlakət olardı”, – qəzet yazır.
Bildirilib ki, Fridrix Merz bu təhlükəni görüb və diqqəti partiyanın yüksəlişinə səbəb olan problemlər üzərində cəmləyib. Ən önəmlisi 2015-ci ildən bəri davam edən immiqrasiya siyasətidir. Mövcud böhranın əsas səbəbi kimi milyonlarla qeyri-qanuni mühacirin və qaçqının Almaniyaya gəlməsi göstərilir.
***
Qəzet əvvəllər ABŞ-da liberal dairələrdə yüksək qiymətləndirilən keçmiş baş nazir Angela Merkeli də tənqid edib. Merkelin məşhur “Biz buna nail olacağıq” açıqlaması “nəcib niyyət” kimi qiymətləndirilsə də, keçmiş kanslerin siyasətinin nəticədə mənzil qıtlığı, sosial sistemlərin həddən artıq yüklənməsi, qanunsuzluğun qavranılması və cinayət nisbətinin artması kimi mənfi nəticələr səbəb olduğu bildirilib.
Mühacir mənşəli əhalinin nisbətinin sürətlə artdığı bildirilərkən, alman xalqının əksəriyyətinin heç vaxt bu qədər sürətli köç dalğasını dəstəkləmədiyi vurğulanıb: “Miqrasiya tempi o qədər yüksək idi ki, reaksiya qaçılmaz idi”.
***
Fridrix Merz baş nazir vəzifəsinə başlayan kimi Merkel dövründən sığınacaqla bağlı tənzimləməni sərtləşdirdiyi xatırladılıb. Qəzet qeyd etdi ki, “Merz haqlı idi, o, immiqrasiyanı həll etməli olduğu ilk məsələ kimi müəyyən etməkdə haqlı idi”. Almaniyadakı siyasi partiyaların seçicilərin tələblərinə məhəl qoymadığı və tarixdə görünməmiş immiqrasiya dalğasına yol verdiyi də vurğulanıb.
“The New York Times” Merz-i immiqrasiya siyasətində qətiyyətli olmağa çağırıb: “Merz və onun koalisiya tərəfdaşlarının AfD-yə edə biləcəyi ən böyük güzəşt sərtləşdirmə immiqrasiya siyasətinə məhəl qoymamaq və populyar rəyə məhəl qoymağa davam etmək olardı.”
Qəzet Almaniyanın üzləşdiyi iqtisadi problemlər və Rusiyanın müharibəsi kimi geosiyasi çağırışlara da toxunub. “Merz və tərəfdaşlarının siyasi sistemin hələ də həll yolları yarada biləcəyini sübut etmək şansı var. Onların uğuru təkcə Almaniya üçün deyil, həm də liberal demokratiyanın gələcəyi üçün vacibdir”, – məqalənin sonunda deyilir.