İkinci dünya müharibəsindən sonra Çində gedən vətəndaşı müharibəsi Mao Tszedunun lider olduğu kommunistlərin qələbəsi ilə nəticələndi və materik Çində Çin Xalq Respublikası (ÇXR) yarandı. Çan Kayşinin rəhbərlik etdiyi Qomindan hökuməti Tayvana sığındı və mövcud Çin Xalq Respublikası ömrünü burada sürdürdü.

ABŞ Çay Kayşi hökumətini tanıyırdı və onunla diplomatik əlaqə saxlayırdı. ÇXR ilə diplomatik münasibətlər yox idi. 1972-ci ilə qədər Çini BMT-də təmsil edən, beş böyük dövlətdən biri kimi veto hüququna malik olan da Tayvandakı Çin Respublikası idi.

Stalinin ölümündən sonra SSRİ-Çin münasibətləri getdikcə soyudu və 1960-cı illərdə iki dövlət arasında permanent sərhəd konfliktləri yaşandı. Proses ABŞ-ı Çinlə münasibətləri normallaşdırmağa sövq etdi. Vaşinqton Çinə tətbiq etdiyi ticari məhdudiyyətləri yumşaltmaqla məramını büruzə verdi.

Mao Tszedun illərlə sovet hökumətini ABŞ və digər Qərb ölkələri ilə normal münasibətlərə qurmağa görə tənqid edirdi. İndi birdən U dönüşü etmək asan deyildi və bunun üçün müəyyən əsaslar yaratmaq lazım idi. Pinq-ponq diplomatiyası da bu zaman ortaya çıxdı.

1971-ci ildə Yaponiyada stolüstü tennis (pinq-ponq) üzrə dünya çempionatı keçirilirdi. Çin idmançıları 6 illik fasilədən sonra çempionatda iştirak etdilər. Yola düşməzdən əvvəl onlara bildirildi ki, ABŞ idmançıları ilə qarşılaşanda normal ünsiyyət qura bilərlər.

ABŞ-ÇXR əlaqələrinin əsası bu çempionatda qoyuldu. Yəqin amerikalılara da müəyyən təlimat verilmişdi.

O vaxta qədər ABŞ idmançılarına ÇXR-də keçirilən idman yarışlarında iştirak qadağan edilmişdi. Məsələn, elə stolüstü tennis üzrə 1961-ci ildə Pekində keçirilən dünya çempionatında amerikalılar iştirak etməmişdilər. İndi tennisçi Qrem Stinhoven Çin nümayəndə heyətinin rəhbəri Sun Çjunla söhbətində bildirdi ki, Vaşinqton həmin qadağanı ləğv edib və ümid edir ki, bir gün Çinə səfər edə biləcək.

Sun Çjun xəbəri dərhal XİN-ə çatdırdı, oradan Maoya məruzə etdilər. “Böyük sükançı” da amerikalıların dəvət olunmasını tapşırdı.

Dünya çempionatı aprelin 7-də bitdi. Üç gün sonra ABŞ komandası və onları müşayiət edən jurnalistlər Çinə səfər etdilər. Qonaqları Dövlət şurasının sədri Çjou Enlay salamladı. 10 gün ərzində ölkəni gəzdilər. Amerikalı və çinli tennisçilər yoldaşlıq oyunları keçirdilər. Tennisdə çox güclü olan çinlilərə tapşırılmışdı ki, quru hesabla udmasınlar. Onlar da 7 oyundan dördünü uddular. Səfərin sonunda Çin komandası ABŞ-a dəvət edildi.

Pinq-ponq diplomatiyası Mao Tszeduna ABŞ-a qarşı əvvəlki sərt mövqeyini yumşaltmağa bəhanə verdi. Bu da Riçard Niksonun səfərini mümkün etdi. Prezidentin milli təhlükəsizlik üzrə müşaviri Henri Kissincer səfəri razılaşdırmaq üçün 1971-ci ildə iki dəfə məxfi şəkildə Pekində oldu.

Səfər 1972-ci il fevralın 21-28-də baş tutdu. Prezident Riçard və birinci ledi Pet Nikson yüksək səviyyədə qarşılandılar. İki ölkə arasında münasibətlər xeyli yumşaldı. Həmin il ABŞ BMT Təhlükəsizlik Şurasının daimi üzvü kimi Tayvanı Çinin əvəzləməsinə daim qoyduğu vetonu qaldırdı və qurumda yeri ÇXR tutdu.

1973-cü ildə Pekində ABŞ-ın Əlaqələr üzrə bürosu fəaliyyətə başladı. 1979-cu il yanvarın 1-dən Vaşinqton Tayvanla diplomatik əlaqələri kəsdi. Pekindəki büro səfirliyə çevrildi.

Nikson öz səfərini “dünyanı dəyişən həftə” adlandırdı. Bir çox analitiklər bu fikirdədirlər ki, ABŞ-Çin münasibətlərinin yaxşılaşması Soyuq müharibədə SSRİ-nin məğlubiyyətlərinin səbəblərindən biridir. Amma Nikson Çinlə yaxınlaşmaqla yanaşı SSRİ ilə də yaxşı münasibətlər qura bilmişdi. Leonid Brejnev 1973-cü ildə ABŞ-a səfəri zamanı hətta ehtizaza gəlib Soyuq müharibənin arxada qaldığını bildirirdi.

Riçard Nikson ABŞ-ın ən böyük prezidentlərindən biri idi. Amma panteonda layiq olduğu yeri tutmağa Uotergeyt qalmaqalı imkan vermədi.