
“Bizansvari metod dəyişməz qalıb”
Tofiq Zülfüqarov: “Moskvaya düşmən olmaq təhlükəlidir, dost olmaq isə ölümcül”
Tofiq Zülfüqarov: “Moskvaya düşmən olmaq təhlükəlidir, dost olmaq isə ölümcül”
Zelenski: “Hər işğalçı sonunda gedəcək”
Stansiyanı örtən qoruyucu səthdə 15 metrlik dəlik açılıb
... Yaxud faşizm üzərində qələbəni qeyd edən raşistlər
... Yaxud 9 may “qələbə” paradı
Prezident İlham Əliyevin Moskvaya getməməsi tamamilə təbiidir
Yaxud 21-ci əsrin faşist ordusu faşizm üzərində qələbəni qeyd edir
Rusiyaya giriş qaydalarının dəyişməsi mənfi və müsbət tərəfləri
Rusiyanın Qələbə Günündə iştirak edən ölkələrin siyahısı açıqlanıb
Rusiyaya daxil olmaq istəyən əcnəbilər 72 saat əvvəl səfirliyə müraciət etməli olacaqlar
Lavrov: “Hamısı bizimlə müharibə aparır”
... Yaxud Qələbə paradında ucadan oxunan “Faust”
Almaniya İsraildən müdafiə sistemi alıb
Strateji tərəfdaş anlayışı tam mənasızlaşır
Qələbə paradı ərəfəsində Ukrayna ordusunun ikinci dəfə Rusiya torpağına girməsi Kremldə şok yaradıb
20 illik fövqəladə vəziyyət planı dəyişdiriləcək
Uzun zamandır etmədiyimi edərək, rusdilli “Youtube” kanallarındakı şərhləri oxumağa başladım. Neçə gündür oxuyuram. Əsasən də Rusiyadan qaçmış müxaliflərin və ukraynalı ekspertlərin videolarına rusların yazdığı şərhləri.
Beş-altı ay əvvəlki şərhlərlə müqayisədə fərqlər nələrdir, bilirsiniz? Əvvəllər, ruslar İNKAR edirdi. Rusiya və Putin əleyhinə deyilən hər şeyi, gətirilən hər arqumenti inkar. Razılaşmama. Qəbul etməmə. İndi isə çox əcaib bir dəyişiklik baş verib – razılaşırlar amma... “ƏCƏB EDİRİK” ədasında.
Elə bir hədd var ki, üstünə sel kimi gələn məntiqli arqumentlər qarşısında zalım, haqsız yorulur. Təngə gəlir. Bezir və bu ritorikaya keçir: “Ala əcəb edirəm, hə, mən beləyəm. Sonra?” Bu yorğunluq başadüşüləndir, uzun zaman dirəşmək olmur, çünki gülməli göründüklərini özləri də başa düşürlər. Beləliklə də, “əcəb edirik, biz beləyik” ritorikası gülməli, zəif və aciz görünməkdən daha ağlabatan, komfortlu görünür. Amma hər şey bu qədər sadə də deyil, çünki bu, bir növ şizofrenik haldır.
Az əvvəl rusiyalı professor Andrey Zubovun (Polşaya qaçıb) müsahibəsinə baxdım. Altında rusların yazdığı şərhlər dəhşətlidir. Cümləyə diqqət! “Россию не исправить! Даже не пытайтесь! Мы такая Россия и будем такой всегда!” (Rusiyanı düzəltmək olmaz. Cəhd etməyin. Biz beləyik və hər zaman belə qalacağıq). Sizə nəyisə xatırlatdı? Bir müddət əvvəl rusiyalı hərbi müxbir nə demişdi? “Öldürəcəyik, zorlayacağıq, qətlə yetirəcəyik! Yəni hər şey bizim sevdiyimiz kimi olacaq. Tanrı bizimlədir”. Bu, siqnal idi ki, narrativ dəyişir, bundan sonra inkar və özünə bəraət olmayacaq - qatilik, təcavüzkarıq, qarətçiyik.
Olduqca təhlükəli fazadır. İnkar edən çox zaman bixəbərliyindən, bilgisizliyindən inkar yolunu seçmir. İnkar edən əksər hallarda dəhşətli reallığı yaxın buraxmamaq, razılaşmamaq üçün inkar edir. Vicdan ağrısından inkar edir. Deməli, xəstənin müalicəyə müsbət cavab vermək ehtimalı qalır, ümid itməyib.
“Bəli, qatilik, təcavüzkarıq, qulduruq, əcəb edirik” ritorikası isə ümidin qalmadığına işarədir. Beləsinin başı əzilməlidir. Başqa yolu yoxdur. Bir daha deyirəm, bu ritorika kütləvi hal alıb. Həvəsiniz varsa şərhləri oxuyun.