

Zəngəzur öldü var döndü yox məsələsidir
“Amerikadan sonra İsrailin ən etibarlı müttəfiqi Azərbaycandır”
Tehran “Huseyniyyun dosyesi” üzrə tələb edilən şəxsləri Bakıya təhvil verəcəkmi?
... Yaxud başın böyüklüyü ağılın çoxluğu mütənasib olmaya bilər
“Bu şəxslərin deputat olması parlamentarizm prinsipinə təhqirdir”
Bakı heç kimin diktəsindən asılı olmayacağını hər kəsə bildirdi
İranın Ermənistanın ərazi bütövlüyünü dəstəkləməsinə hər addımbaşı eyham vurulur
Hikmət Hacıyevin İranda rəsmi görüşləri davam edir
“Əgər münaqişə yoxdursa, Minsk Qrupunun buraxılması ilə razılaşırıq”
Ermənistan baş naziri maneəsiz dəhlizə ayrı “ad” vermək istəyir?
Hakim partiyanın sülh müqaviləsi imzalamaqdan başqa şansı yoxdur
Azərbaycan Zəngəzur dəhlizinin reallaşdırılmasında yeni mərhələyə keçdiyini açıq şəkildə bəyan edir
Xalqla ordunun vəhdəti yoxdursa, qalib gəlmək mümkün deyil
Kreml Cənubi Qafqazdakı maraqlarını arxa plana keçirməyəcək
Qərib eldə qaçqınlığın bitməsinin sevinci
Professor Abbas Seyidov: “İşğaldan azad edilmiş ərazilərdə beynəlxalq ekspertlərin iştirakı ilə daha geniş arxeoloji tədqiqatlar aparılacaq”
Əliyevlə Putinin mətbuata bəyanatlarında diqqətçəkən əsas məqamlardan biri Azərbaycan-Ermənistan danışıqları ilə bağlı idi. Azərbaycan Prezidenti bəyanatında bu məsələyə toxunmadı, çünki rəsmi Bakı İrəvanla danışıqlarda ikitərəfli formata üstünlük verir.
Rusiya isə Bakı-İrəvan xəttindəki bütün danışıqlara – sülh sazişinin imzalanmasına, uzunmüddətli proses olan delimitasiya prosesinə, kommunikasiyanın açılmasına və digər humanitar məsələlərə qoşulmaq istəyir. Putin bəyanatında bunu dilə gətirdi.
Bunun Moskvanın regional maraqlarından qaynaqlandığı bəllidir, lakin Rusiya da daxil olmaqla istənilən üçüncü tərəfin müdaxiləsi bölgədə maraqlı olan bütün oyunçuların prosesə qoşulmasına, nəticədə sülh danışıqlarının geosiyasi mübarizəyə çevrilməsinə səbəb olur. Son 4 ilin təcrübəsi bunu təsdiq edib. Və bu, Bakının maraqlarına uyğun deyil. Əliyevin məsələyə toxunmaması və üzərindən səssiz keçməsi də bununla bağlı idi.
Mövcud vəziyyətdə Bakı və İrəvanın vasitəçiyə ehtiyacı yoxdur, əksinə, bu gün Azərbaycanın özü Rusiya və Ukrayna arasında vasitəçilik edə, danışıqlar üçün platforma rolunu üzərinə götürə bilər. Bunun üçün lazım olan hər şeyə - hər iki tərəflə münasibətlərə, tərəflər arasında körpü olmaq potensialına və qlobal danışıqlara ev sahibliyi etmək təcrübəsinə malikdir.