
Üz verəndə astar istəyənlər ...
Ravvinləri Bakıya dəvət edib-etməməyi mollalardan soruşmalıyıq?
Ravvinləri Bakıya dəvət edib-etməməyi mollalardan soruşmalıyıq?
Yaxud Cənubi Qafqazın yeni parametrlərinə hazırlıq
Zəngəzur dəhlizinin praktiki müstəvidə icrasına qədər detallar açıqlanmaya bilər
İndi elə bir dövrdə yaşayırıq ki, artıq şər qüvvələr maskalanmağa ehtiyac duymurlar...
Bakı ən azı texniki xarakterli razılıq əldə etmək üçün görüşlərin təşkilinə səy göstərir
Putinin bizə qarşı qisasçı, xain davranışları nə vaxta qədər davam edə bilər?
Rusiya ABŞ-da imzalanan müqaviləyə mane olmaq istəyir
Türkiyə TDT-nın irəli sıçraması üçün bir an öncə hərəkətə keçməlidir
Proses hara gedir, Azərbaycan nə istəyir?
Seçim Moskvanındır!
İranın Azərbaycana qarşı siyasəti
Ermənistan sülh yolunu tutsa da, Hindistan Azərbaycandan əl çəkmək istəmir...
... və ya “dil pəhləvan”ın yeni macəraları
Kreml Ukraynaya vurduğu damğanı Azərbaycana da yönəltmək istəyir
İran niyə Zəngəzur dəhlizinə qarşı çıxır?
Ermənistan isə İranı “Tramp Yolu”na döndərməyə çalışır
2001-ci ilin iyul ayının son günlərindən birində Ankarada Türkiyə prezidenti Süleyman Dəmirəldən geniş müsahibə aldım. Xalqımızın böyük dostu Dəmirəl müsahibədə bir sıra önəmli beynəlxalq hadisələr, Qarabağ məsələsi və Türkiyə-Azərbaycan münasibətləri haqda maraqlı fikirlər səsləndirdi.
Bir saata yaxın müsahibənin kassetini alıb Bakıya uçdum. AzTV-də “Xəbərlər”in saat 20.00 buraxılışında müsahibənin 2-3 dəqiqəlik bir bölümünü verdikdən sonra aparıcı geniş müsahibənin 20:30-da veriləcəyini anons etdi.
Müsahibəni AzTV-nin foyesindəki televizordan seyr etdim. Veriliş bitəndə koridorun o biri ucundan Nizami Xudiyev çıxdı. O vaxtkı sədr məni görən kimi “Heydər Əliyev zəng etdi, müsahibəyə baxıb, bəyənib. Hətta tapşırıb ki, müsahibənin mətni sabah dövlət qəzetlərində verilsin”.
Ertəsi gün qəzet köşkündən bir neçə nüsxə “Xalq qəzeti” aldım. Onları səliqə ilə əzmədən özümlə Ankaraya gətirdim. Çankayada, Atakulenin altındakı Fuji studiyasının sahibi ilə yaxın idim. Qəzetin 1-ci səhifəsini solmayan xüsusi bir kağıza “kopyalatdırdım”. O surəti isə çərçivəçi dükanında sadə amma şabalıdı rəngdə bir çərçivəyə saldırdım.
Prezident Dəmirəlin mətbuat katibinə zəng vurub hazırlatdığım hədiyyədən danışdım, onun prezidentə necə təqdim edəcəyimi sordum. Bir saat sonra zəng gəldi ki, şənbə günü prezident səni Güniz Sokakdakı evinə səhər yeməyinə dəvət edir...
Süleyman Dəmirəl məni prezidentin iqamətgahı olan Çankaya Sarayına deyil, evinə dəvət edirdi. Mutlu və sevincli idim. Dəfələrlə həm prezident sarayında olmuşdum, həm də öz evində. Ancaq qəhvəaltıya dəvət nadir görülən hadisə idi.
Şənbə günü Güniz Sokakdakı 3 qatlı Ankara evinin 1-ci mərtəbəsində yemək salonuna keçmədən Dəmirəl çərçivənin üstündəki karton kağızı açdırdı. “Xalq qəzeti”nin 1-ci səhifəsinin yarıdan çoxunu müsahibəsi tuturdu. Üzündəki sevinci ifadə etməyə çətinlik çəkirəm. “Nazmiyə, Nazmiyə” deyə həyat yoldaşını çağırdı.
Türkiyənin 9-cu prezidentinin həyat yoldaşı Nazmiyə Dəmirəl asta addımlarla bizə yaxınlaşdı, Süleyman Bəy həyatında sanki ilk müsahibəsi çıxmış kimi “Bak, Azərbaycan Latın əlifbasına keçdi və ilk latınca qəzetin manşetində mən varam” dedi.
Yemək masasında mətbuat katibinə dedi ki, hədiyyəni doğulduğu Ispartaya göndərsinlər. İndi mənim o hədiyyəm Spartadakı “Süleyman Dəmirəl Mərkəzi”ndəki eksponatlardan biridir. Vəfatından öncə Süleyman Dəmirəl bütün şəxsi əşyalarını bu mərkəzə hədiyyə etmişdi…
1 avqust Azərbaycan əlifbası və Azərbaycan dili günüdür. Bu əlamətdar gün prezident Heydər Əliyevin 2001-ci il 9 avqust tarixli Fərmanı ilə təsis edilib. Müstəqillik tariximizin ən böyük hadisələrindən biridir məncə bu tarixi sənəd. Çoxumuz bu hadisənin canlı şahidi olduğumuzdan bəlkə də onun ölkəmiz, millətimiz üçün nə qədər cahan-şümul bir qərar olduğunun tam fərqində deyilik.