Fransada irqçilik şiddətlənir
Parisdə məscidlərin önünə 9 donuz başı atılıb
07:57 | 11 sentyabr 2025 | Cümə axşamı
Məqaləyə 131 dəfə baxılıb
Şriftin ölçüsü
H-C-R
Eşq və ilahi yolçuluq simvolu
İbrahim NƏBİOĞLU
MÖVZU İLƏ ƏLAQƏLİ
-
-
Mərhəmət – insan xarakterinin sütunu
Empatiya ölmüş hisslərin yenidən canlandırmağın yoludur
-
Avropada dini təhdid
Almaniya islamlaşma ilə üz-üzədir
-
Ən böyük yardım qadın təşkilatına verilib
Almaniyada müsəlman dərnəklərinə milyonlarla avro dövlət dəstəyi
-
Kaş doğulmazdım
Allah olmaq istəyinə düşmək günahına salma məni
-
300 faiz çoxalıb
Fransada müsəlmanlara qarşı hücumlar artmaqdadır
-
Hədislərsiz islam ...
... yaxud Quran müsəlmanlığı haqqında bir neçə qeyd
-
Fəallaşan dönüklər ...
... Yaxud riyakar “konyunkturşiklər” haqqında
-
İslam və İnsan
Böyük mədəniyyət tənəzzülə uğradan fətva
-
Dünya əhalisinin iman bölgüsü dəyişir
Belə davam etsə, İslam 10 il sonra ən çox sitayiş olunan din olacaq
-
Açıq qapı olmayacaq ...
... Yaxud Vulfun davamçıları – “Yasamal qrupu”
-
Tolerant olmaq ...
Kiminə çətindir, kiminə asan
-
Rəsmilərin bayram təbrikləri
“Allah hər kəsin dua və diləklərini, qurbanlarını qəbul etsin”
-
Müşfiq, Lorka, Səmədoğlu...
Yaxud poeziyanın sevgi və tənhalıqdakı aqibəti
-
Müəllifin “kəndirbazlığı”
“Anka” hekayəsindən danışanda nələrdən danışmalıyıq?
-
76 min nəfər buraxılmadı
Səudiyyə Ərəbistanı icazəsiz zəvvarın həcc ziyarətinə izn vermədi
Ərəb dilində “Hcr” sözü “Bir yerdən ayrılmaq, köç etmək” kökündən gəlir.
Hicri: Məhəmməd Peyğəmbərin Məkkədən Mədinəyə köçünün başlandığı tarixdir;
Hicrət: Bir yerdən digər yerə köçmək
Hicran: Ayrılıq acısı
Mühacir: Köçəri
Tehcir: Zorla köçürtmə
Yəni, “Hcr” həm “ayrılmaq/köçmək”, həm də “qadağan olunmaq, uzaqlaşdırmaq” mənaları ilə zəngin bir semantik sahə yaradır.
“Hicr” kökü Füzuli və Hafiz poeziyasında çox işlənən motivlərdəndir.
Xüsusilə də hicran (ayrılıq) və mühacirət – köç anlayışı Füzuli və Hafiz üçün həm eşq, həm də ilahi yolçuluq simvoludur.
Füzuli divanında “hicran” kəlməsi demək olar ki, əsas mövzulardan biridir. Onun şeirlərində hicran həm sevgilidən ayrı düşməyin ağrısı, həm də ilahi həsrətin yanğısıdır:
Füzuli:
“Hicran günü bir an keçməz, ey dost, dərdsiz,
Hər ləhzə bir əsr olar, hicran odu sönməz…”
Hafizdə isə hicran yalnız məhəbbət ayrılığı yox, həm də sufi anlamda Allahdan ayrı düşməyin iztirabıdır:
Hafiz:
“Hicran gecəsi sonsuz uzanır, vəsl günü isə qısadır,
Sənin məhəbbətindən ağrı səhrasında bir çıraq yandı…”
Qısa müqayisə etsək:
Füzuli: hicran – eşq ağrısı, dərdsiz yaşamağın mümkünsüzlüyü, sevgi xəstəliyi.
Hafiz: hicran – həm eşq ayrılığı, həm də ilahi eşqdən doğan metafizik iztirab.
