
BMT modeli rəsmiləşdi
ŞKTC parlamenti “iki dövlətli həll” qərarını qəbul etdi
ŞKTC parlamenti “iki dövlətli həll” qərarını qəbul etdi
Bu ticarətin Paris-Ankara münasibətlərinə təsiri olacaqmı?
Yeni ünvan seçimləri arasında İstanbul da var
Türkiyənin Rusiya enerjisindən imtina etməsi ehtimalına Moskvadan cavab
Kremli bir ildə üç dəfə məğlub edən siyasətçi
Putinin Moldova ümidləri puç oldu
Avropada yaşayan türklərin mövsümü rekordu
Qərb və yəhudi bankirlər, yoxsa ...
ABŞ-dan türklərə misli görünməmiş xəbərdarlıq
Yaxın Şərqdə Ankara və Vaşinqtonun strateji maraqları fərqli meyarlara söykənir
Bolqarıstan gömrüyündən keçə bilməyən sürücü avtomobilinə od vurdu
Türkiyə TDT-nın irəli sıçraması üçün bir an öncə hərəkətə keçməlidir
“Altay” “T-72” və “T-90” tanklarını əvəz edəcək
“Polad Qübbə”nin təqdimat mərasimi dünya mətbuatında
Tarladan süfrəyə qiymətlər artacaq
Ölkənin bütün şəhərlərində sığınacaqlar tikiləcək
Bir neçə yerdə Naxçıvanın muxtariyyətinin ləğv edilməsi ilə bağlı xəbərlər yayılıb. Hiss olunur ki, bu məsələdə primitiv bilgiləri olan və tarixi prioritetlərdən bixəbərlər daha çox danışmağa cəhd edir.
Naxçıvanın muxtariyyəti 1921-ci il RSFR-Türkiyə arasında imzalanmış Moskva müqaviləsi ilə təsdiqlənib. Daha sonra həmin ilin oktyabrında imzalanmış Qars müqaviləsi ilə möhkəmləndirilib.
Bu sənədlərə əsasən Azərbaycan, Ermənistan və Gürcüstanın sərhədləri müəyyən olunub. Qars Müqaviləsini bu 3 respublika da imzalayıb.
Moskva Müqaviləsi Osmanlı sultanının imzaladığı rüsvayçı Sevr müqaviləsini qüvvədən salıb və yeni Türkiyə Respublikasını tarixin səhnəsinə çıxarıb.
Naxçıvanın muxtariyyətinin ləğvi Moskva Müqaviləsinin qüvvədən düşməsi, Sevr müqaviləsinin “dirlməsidir”.
Bundan başqa SSRİ dağılarkən -1991-ci ildə imzalanmış Alma-Ata Bəyannaməsi məhz Moskva Müqaviləsinə istinad edərək Cənubi Qafqazdakı sovet respublikalarının sərhədlərini tanıyıb.
Yəni, “gəlin Naxçıvanda muxtar quruluşu ləğv edək” çağırışları sadəcə “obıvatel”ə hesablanmış və virtual “şöhrət” azarından irəli gələ bilər.
İndi dünyada geopolitik savaşın əsas prioritetləri isə ərazi davaları deyil, nəqliyyat qovşaqları və informasiya texnologiyaları üzərində hakimlik savaşıdır.