
“Ata” Hava Yollarının təyyarəsi Türkiyəyə endi
Hücumlardan sonra ilk uçuş Təbrizdən İstanbula həyata keçirilib
Hücumlardan sonra ilk uçuş Təbrizdən İstanbula həyata keçirilib
Azərbaycan türkcəsi – üç prezidentin ortaq nöqtəsi
Azərbaycan Balkanlardan Türkistana qədər olan dövlətlərinin mərkəzə qaçma təcilidir
Pezeşkianın Qarabağ ziyarəti fars-molla rejiminə əzab verib
Təhdidlər, kinli bəyanatlar, köhnə qorxular bizi bundan döndərə bilməyəcək
Rejim Güney Azərbaycanda yüksələn oyanışdan qorxur
... Milli kimliyimizin, azadlıq arzularımızın və siyasi gələcəyimizin simvoludur
İranın Azərbaycan Respublikasına qarşı ittihamların səbəbləri və məqsədləri
“Savaşın yaratdığı faciəvi vəziyyət rejimin regionu uçuruma sürüklədiyini göstərir”
Öz millətini işğalçıların siyasətinə satan türklər
... və candərdi iştirakçılar
“Türk milləti hər zaman öz torpaqlarını qorumağa hazırdır”
Araz Elsəs: “Yaranan fürsəti qaçırmamalıyıq”
Düşürsən yadıma, bombalar yağanda ...
Xalqı dünənə qədər bir yerdə saxlayan şəriət və sərt diktatura idi
İran İsrailə qarşı savaşında niyə yaşayan Azərbaycan türklərini “canlı qalxan” kimi istifadə edir?
Güney Azərbaycanın Qəreyni mahalında Qərədərə (Qaradərə) adlı gözəl bir dərə var. Bu dərənin bütün bitkiləri, pencərləri (tərəvəzləri) yeməli olur. Amma uşqunu heç yerdə tapılmaz. Qərədərə uşqunları həm çox iri olur, həm çox sütül və dadlı.
Uşqun sözcüyü haradan gəlib? Bu sözcüyü əski əlifbayla yazdıqda sorun öz özünə çözülür. Uşqun əslində Türki dilindən gəlmiş “üş gün” söz birləşiminin farslaşdırma tələffüzüdür. “Üç gün” ağız (şifahi) Türk dilində “üş gün” tələffüz olunur. Fars dillilər bu söz birləşimini “uş qun” tələffüz edib, indi də elə davam edirlər. Biz də öz tələffüzümüz olan “üç gün”ü qoyub farsca olan variantı seçmişik.
Güney Azərbaycanda bu cür tələffüz olunan sözlərimiz çoxdur. “Abacı” yerinə bu gün yanlış fars tələffüzü olan “abci”, “şüşə” yerinə “şişə”, “qala” yerinə “qələ” və s ..
Niyə “uşqun” yaxud “üç gün”? Bu bitki yağıntıların bol vaxtı olan yazın leysan (aprel) adlı ikinci ayında üç-dörd günlük yeyilə bilər olduğuna görə ata-babalarımız bu bitkiyə “üçgün” adını veriblər.
Farslar özləri bu bitkiyə rivas deyirlər.
Bu bitkinin incə qabığı soyularaq yeyilər. Dadı turşməzədir. Bəziləri düz da vurmağı sevər. Mürəbbə və şərbət hazırlayanlar da olur.
Qərədərə ilə Dərəşam adlı iki möhtəşəm təbiətə malik yerin adına “Dədə Qorqud” kitabəsində rast gəlinib.