
Güneydə siyasi basqı
İran azərbaycanlı siyasilərin sayının azalmasının səbəbləri
İran azərbaycanlı siyasilərin sayının azalmasının səbəbləri
Urmiya gölü – unudulan güzgü, xatırlanan vicdan
Yaponiyanın ayırdığı 7,8 milyon dollar hara xərclənib
Urmiya gölünün xilası üçün Azərbaycan Respublikası və Türkiyədən yardım istəmək lazımdır
Urmiya gölünün tamamilə qurumasının fəsadları
“Ocaq”ın yeni mənası
Güney Azərbaycan Milli Azadlıq Cəbhəsinin açıqlaması
Hakimiyyət boşluğu şəraitində Güney Azərbaycan Milli Qurtuluş Hərəkatının əsas vəzifələr
Milli iradəsini ortaya qoyan millət boyunduruq altında yaşamaz
... və İran-Azərbaycan münasibəti haqqında
Qeyri-farsları şəxsiyyətsizləşdirməklə rejimə nökərçilik edənlər
“Azərbaycan, Türkiyə və Güneydəki türklər bir yerdə olsa, bir ovuc fars nə edə bilər?”
Hücumlardan sonra ilk uçuş Təbrizdən İstanbula həyata keçirilib
Azərbaycan türkcəsi – üç prezidentin ortaq nöqtəsi
Azərbaycan Balkanlardan Türkistana qədər olan dövlətlərinin mərkəzə qaçma təcilidir
Pezeşkianın Qarabağ ziyarəti fars-molla rejiminə əzab verib
Umud Evrənin fikrincə, güney təşkilatlarını «düşüncə strukturu, bəsləndikləri fikri qaynaqlar və fəaliyyət göstərdikləri ictimai zəminə görə» fərqli kateqoriyalara ayırmaq çətindir. Siyasi şərhçi Amerikanın Səsinə müsahibədə İran Azərbaycanında cərəyan edən milli hərəkata mənsub təşkilatların dünya görüşü, proqramları, fəaliyyətləri, habelə istifadə etdikləri siyasi ədəbiyyatı dəyərləndirib.
Umud Evrən deyir, «bizdəki bu siyasi təşkilatları düşüncə yapıları, ya bəsləndikləri fikri qaynaqlar və fəaliyyət göstərdikləri ictimai zəmin habelə istifadə etdikləri siyasi ədəbiyyat və söyləmlərinə görə çox çətinliklə fərqli kateqoriyalara ayırmaq olar».
Amma o, bu təşkilatların beynəlxalq əlaqələri və sahib olduqları ictimai baza etibarı ilə bir-birilərindən fərqləndiyini ifadə edir.
Onun sözlərinə görə, «təşkilatlar arasında fikri fərqlilik olmasa da, sosioloji baza olaraq fərqliliklər vardır. Misal üçün, deyə bilərik ki, bir təşkilat Azərbaycanın qərbində, başqa birisi də Azərbaycanın başqa bölgələrində fəaldır. Bu bölgə fərqi özü o təşkilatların sosioloji bazalarının fərqli olduğunu göstərir. Bu təşkilatların beynəlxalq əlaqələrinə baxdığımızda, biz bunların düşüncələrində, dünyaya baxışlarında və izlədikləri strategiyalarda fərqlər görə bilirik».
Umud Evrən əlavə edir, «bu gün var olan siyasi təşkilatların çoxu sağda və sağın da aşırı ucunda yer alırlar. Aşırı uclarda olduqları üçün ictimai legitimliklərinin də zəif olduğunu görürük. Yəni, onlar ancaq toplumun aşırı uclarını cəzb edə bilirlər. Misal üçün bizim gəlib burada liberal bir təşkilat axtarmağımız faydasızdır. Toplumun içində belə insanlar ola bilər amma bunlar hələ ki hərəkətə keçməyiblər».
Siyasi şərhçi həmçinin müasir təşkilatlanma forması baxımından da ciddi problemlərin mövcud olduğunu önə çəkir.
«Bir də təşkilatın konseptinə baxanda, bizim təşkilatdan anladığımız əski bir təşkilatlanma şəklidir. Bugünkü forma o əski forma deyil. Bu gün şəbəkə növü və başqa təşkilatlanma növləri vardır. Buna görə də, güney təşkilatları özlərini ifadə edə bilmirlər. Biz bunların hədəflərini görə bilmirik. Daha çox təpkisəl (reaktiv) əməl edirlər. Öz gündəmləri olmur. İran hakimiyyətinin eyləməri və gündəmlərinə görə hərəkət edirlər. Bu səbəblə, biz bunların hədəflərini ya dizayn etdikləri gələcəyi bilmirik», deyə o əlavə edir.