Ötən həftə İranda mədəniyyət həftəsi keçirildi. Təbrizdə keçirilən mədəniyyət həftəsinin bağlanış mərasimində İran prezidenti Məsud Pezeşkian da iştirak edirdi. O, başa düşürdü ki, təbrizlilərin qarşısında çıxış edərkən ana dilində -Azərbaycan türkcəsində danışmamaq və mədəniyyət həftəsində ustad Şəhriyarı xatırla(t)mamaq böyük günah olar.

Elə bu anlayışla da Pezeşkian Məhəmmədhüseyn Şəhriyarın məşhur “Heydərbabaya salam” şeirini ucadan deməyə başladı. Lakin o, həmin şeirdən cəmi iki bəndi səsləndirməyə macal tapdı. Ardını söyləməyə imkan vermədilər. Çünki molla rejiminin məmurlarından biri səhnəyə qalxıb, kürsüyə yaxınlaşdı və Pezeşkiana nəsə dedi. Bu, çox böyük ehtimalla "Heydərbabaya salam"ın zalda yaratdığı canlanmadan narahat olan rejim tərəfindən Pezeşkiana xəbərdarlıq idi. Nəticə etibarilə, Pezeşkian şeiri yarıda qoymaq məcburiyyətində qaldı.

Beləliklə, bir daha hər kəs gördü ki, molla rejimi hətta Azərbaycan türkcəsində şeir səsləndirilməsinə belə dözmür.

Əcaba, bu, nəyin qorxusudur?

Panfarsçılıq niyə bu qədər amiranəlik əldə edib ki, hətta Prezidentə belə öz ana dilində şeir oxumağa imkan verilmir?

Və molla rejimi Güney azərbaycanlılara öz ana dillərində danışmağı daha nə qədər yasaqlaya biləcək?

Bu sualları sözsüz ki, güneyli soydaşlarımız özləri cavablandırmalıdır.

Molla rejiminin qeyri-farslara qarşı bu cür irqçi-faşist münasibəti uzun müddət davam edə bilməz!