
Londonun casusu, Bakının kürəkəni ...
SSRİ vaxtı Oleq Qordiyevski haqqında çıxarılan ölüm hökmü hələ də qüvvədədir
SSRİ vaxtı Oleq Qordiyevski haqqında çıxarılan ölüm hökmü hələ də qüvvədədir
... Yaxud zamanı qabaqlayan yazıçı
Baş nazir, nazir və prezidentin 3 ildə ar-arda Moskvaya səfəri çevrilişlə bitdi
Ayaz Salayev: “Mən heç vaxt başqa millətdən bir qadınla evlənməzdim”
İnsan itkisini hesaba qatılmadığı döyüş – 400 mindən çox itki hesabına keçilən Dnepr
Dünyadakı vəziyyət 1930-cu illəri xatırladır ...
Yaxud Maltadakı gəmidə taleyi həll olunan Avropa
ABŞ müharibələr zamanı SSRİ-yə daha çox yardım edib ya Ukraynaya?
Azərbaycanda ideoloji siyasətin önü açılmalıdır
Stalin Leninin yəhudi əsilli olmasını niyə gizlədib?
Rusiya prezidenti keçmiş rəisinin anım mərasimində kövrəlib
Putin Şimal qütbü ilə bağlı açıqlamalar verib
Ölkəsindən əksinqilabçı kimi sürgün edilən, dünyada isə inqilabçı kimi tanınan bolşevik
... Yaxud Kremldəki “Ostap Bender”lərin yeni anti-Azərbaycan planları
Sanki Səməd Vurğun “Rəhbərə salam”ı yazanda, onların babaları əllərinə silah götürüb üsyan etmişdi?
Yazıçının qalmaqallı müsahibəsi və bizim Tarixə yanlış münasibətimiz...
Sovetlərin dağılması neçə mərhələdə baş verdi, ilk olaraq 1984-1991-ci illər idi. 1991-də “Belovejki Puşa”nın Yeltsindən sonrakı iştirakçıları – Stanislav Şuşkeviç və Ukraynanın ilk prezidenti Leonid Kravçuk bu günlərdə dünyalarını dəyişdilər.
Amma onların xatirələri qaldı, konkret Kravçuk xatirələrində deyir ki, Ukraynanın suverenliyi müqabilində Kiyev Moskvaya Krımı və Dnepr çayının az qala bütün sol sahilini verməyə də hazır imiş. Amma “Belovejski Puşa”da Boris Yeltsinin o zaman hələ də Kremldə oturmuş müqəvva Qorbaçovu yıxmaq üçün hər şeyə hazır olduğunu görüb şoka düşübmüş. O, heç bir təfərrüatları müzakirə etmədən sadəcə sovetlərin dağılması barədə sənədi imzalamağı təklif edəndə isə daha da təəccüblənib, dəfələrlə heç olmazsa Krım barədə təkid etsə də, Yeltsini bunu əsla maraqlandırmadığını görüb. Burada qeyd edək ki, həmin dövrdə Qərb SSRİ-nin dövlət kimi dağılmasını əsla istəmirdi, bundan doğacaq xaos onu qorxudurdu. (Yeri gəlmiş o zamankı “kollektiv qərb” (konkret ABŞ-Böyük Britaniya-Fransa) Almaniyanın birləşməsini də əsla arzulamırdı, sadəcə qarşısını ala bilmədiyi proses idi, amma bu başqa mövzudur).
İllər öncə Putiinin bildirdiyi “XX əsrin ən böyük geosiyasi fəlakəti Sovet İttifaqının dağılmasıdır” ifadəsi sonradan Kremlin həm Ukrayna, həm də bütün başqa postsovet məkanı ölkələrinə iddiasının legitimliyini təşkil edəcəkdi. Hərçənd ki, bunu nə az, nə çox, məhz onun sələfi Yeltsin etmişdi.
İndi də Putin özü bu prosesin ardını çox uğurla apardı. Dünya tarixində görünməmiş bir rəzalətə əl atmaqla öz qəbrini qazdı, bu yaxınlarda – 9 mayda isə açıq-aşkar “canlı meyiti” xatırladırdı bu kölgə. Özünü onunla identifikasiya edənlərə sadəcə acıyıram. Məğlub olmaq başqa, Rusiyanın bundan sonra özünü doğruldacaq hər hansı bir mənəvi apellyasiyası mümkünsüzdür.
Bu ölkə, əgər demontaj edilməyəcəksə, sıfırdan yenidən yığılmalıdır, eynən Almaniya kimi. Amma daha onun üçün 1991-ci ildə edilən, bəlkə “Marshall plan”ına yaxın qədər olan yardımlar edilməyəcək. O bitdi daha. Heç bir rusiyalı liderə 30 il əvvəl Yeltsinə güzəşt olunan “carte-blanche” da (kart-blanş) verilməyəcək. Bitdi o işlər. Yalnız sərt ritorika, sanksiyalardan çıxış isə uzun illər davam edə bilər.